D01.3. De reis naar het Noorden

Een voor een gaan de auto’s van boord, en rijden we het Engelse landschap binnen.

Voor we ons ritje naar het noorden gaan maken eerst maar even een hapje eten. Jammer genoeg dacht de Harbour Security daar anders over. Sta je op gemak je bammetje te smeren op een parkeerterrein, komen ze mededelen dat we aan de verkeerde kant van de douane stonden en we werden gelijk gevorderd om door te rijden. We kregen amper tijd om terug in te stappen. Aan vriendelijkheid mocht deze lieve man van de beveiliging duidelijk wel werken, gevalletje ochtendhumeur.

Jammer dat we eerst nog een uur moeten rijden eer we in gelegenheid zijn weer te stoppen. Want op de eerste stopplaatsen was geen plek doordat de vele vrachtwagens daar stonden te wachten vanwege hun rusttijden.

Het is even wennen dat alle auto’s aan de verkeerde kant rijden, maar eigenlijk ben je daar na 5 minuten al gewend. Alleen de rotondes zijn beetje apart, want die auto’s komen echt verkeerd aan rijden. Dus als bijrijder moet je wel even goed mee kijken.

Uitgehongerd bereikten we de eerste Serviceplaats, ik moet zeggen dit is wel een iets ander kaliber dan ons tankstation met wat parkeerruimte en met gelijk een restaurant zoals we dit in Nederland vaak zien.
In Engeland praat je over een parkeerplaats met een compleet winkelcentrum erbij. Je kan er voor de hoognodige boodschappen terecht, maar ook de broodjeszaken zoals Subway, en de fast food van Mc Donalds en KFC is ruim vertegenwoordigd.

Na lekker onze Nederlandse broodjes gegeten te hebben, en ook een kleine wijziging in het stapelwerk van de bagage waren we klaar voor de rit naar Schotland. Ons wacht nog een kleine rit van ca 800 mijl (ruim 1200 km). Dus we waren nog een aantal uren onderweg.

Erg opvallend waren de brandstofprijzen. In het Verenigd Koninkrijk lijkt alles wel omgedraaid.
Mensen rijden aan verkeerde kant van de weg, maar ook de branstofprijzen zijn anders. Een litertje diesel is duurder dan een liter benzine. Toch bijzonder die ‘overkanters’.

Kan jullie beschrijving van geven van alle kilometers die we langzaam naar het Noorden afleggen, maar dat zal ik jullie besparen. Daarom beperk ik me met de woorden wat een bijzonder mooi landschap heeft Engeland en Schotland, ik heb niet alles gezien, want we hebben ombeurten allemaal geslapen in de auto, maar wat ik zie is mooi. Hoe meer naar het noorden we reden hoe mooier het landschap werd. Je ziet letterlijk de bergen groeien onderweg.

Neem een kijkje op de foto’s bij dit artikel, al is het eigenlijk zo dat de plaatjes te kort doen aan het landschap zo mooi is het!

Toen we op de caming aan kwamen liep het al tegen de schemering, volgens mij was het een uurtje of 7 in de avond. Aangekomen op de gezellige boeren camping “Bankell farm campsite” in Milngavie, wat een paar kilometer boven Glasgow ligt.
Alle voorzieningen zijn er aanwezig, het is geen 5 sterren camping maar ruim voldoende om te overnachten en je op te frissen.
In de avond zijn we nog wat gaan eten in een naburig dorp, echt een oubollig kitsch aangeklede eetgelegenheid. Maar het eten was erg goed, en veel, iets wat op dat moment ook erg belangrijk was, want van reizen krijg je honger.

Na een heerlijke steak ook nog een toetje, eigenlijk zaten we allemaal vol, maar ja het is en blijft een toetje….. Ik denk dat we allemaal ons buikje na afloop vol hadden.
Daarna snel naar de tent en slapen, iets waar we allemaal aan toe waren.
Maar natuurlijk niet, voordat ook het katje voorzien was van de nodige aandacht door ons.
De camping lag onder de aanvliegroute van Glasgow Airport, echter heb ik er niets van mee gekregen, een goed teken want ik heb heerlijk geslapen.