Gelukkig is het niet druk en kunnen we mee met de boot van 10 uur. Wel iets later dan gepland (er wilde iemand niet van boord), zijn we vertrokken uit Duinkerke en onderweg naar Dover.
Bij het uitvaren moeten we even wachten op een containerschip, een mooie gelegenheid om de passerende sleper op de foto te zetten.
Bij het verlaten van de haven hadden we nog een verstekeling.
Deze meeuw is nieuwsgierig naar de laatste hapjes van “het vaste land”.
Kort nadat we de haven uitvoeren, nam de meeuw afscheid & konden we vol gas naar Dover, een vaartocht van 2 uur.
Na het verlaten van de haven, bezoeken we het Restaurant, dit om een “traditie” in ere te houden, het drinken van een beker war chocolademelk.
Wat ons betreft is de cholademelk een echte aanrader!
Wij vinden deze zo lekker, dat we zelfs de DFDS klantenservice Nederland gecontacteerd hebben. Zij hebben speciaal dit bij hun Frans/Engelse collega’s nagevraagd voor ons. Helaas bleek dat deze niet in Nederland & België te krijgen is.
Voorzien van Chocolademelk gingen we snel weer naar buiten, om te genieten van het zeewindje in de ochtendzon.
Al vrij snel kwamen de “White Cliffs of Dover” aan de horizon, altijd een teken dat onze vakantie echt begonnen is.
Wanneer het strand van Dover te zien is, is dit het sein om onze auto terug op te zoeken. We zijn in Engeland, voor ons ligt een lange autoreis naar Cumbernauld, Schotland (ongeveer 8 uur, zonder de tussenstops).
Met enige tegenzin voor de lange autorit, maar ook vreugdevol bij de gedachten wat we deze vakantie zien, sjokken we naar onze auto.
