De piste weer op

Al vroeg stonden we vanmorgen naast onze bedden.
We wilde vandaag op tijd naar de liften omdat we onze skipassen nog moesten ophalen.

Maar voor we vertrokken tijd voor ontbijt. Op internet hebben we gelezen dat de broodjes-service in het park soms later is. Voor vandaag niet het grootste probleem, echter komende dagen hebben we vroeg ski-les.
Hierom hebben we besloten een oventje te reserveren bij de receptie. Daarnaast moest ik ons nog inschrijven bij de receptie (gisteren kwamen we na sluitingstijd aan).

Na alle pappiertjes ingevuld te hebben, de oven het huisje ingesleept & ontbeten te hebben werd het tijd om te vertrekken richting de skilift. Snel de skipassen gefixed & op naar de top, onze 2e vakantie in echte sneeuw.

Boven met de skilift genoten we even van het uitzicht.

Tijdens de eerst afdaling kwamen we er snel achter dat het toepassen van onze lessen in de Skihal van Landgraaf in praktijk erg lastig was. Nu moet ik eerlijk bekennen dat door ons gebrek aan gebiedskennis, we wel zo beetje (naar ons oordeel) op een van de moeilijkste pistes (nr 162) uit waren gekomen.
Een van mijn reisgenoten deed onderweg de treffende uitspraak “Ik geloof dat ik het concept van wintersport leuker vind, dan het te doen”, iets wat ik tijdens de afdaling in minder nette woorden regelmatig dacht.
Eenmaal aangekomen bij de skilift (Schönleiten 6er) kwamen we weer op adem & verzamelden we moed voor de volgende afdaling.

Onze volgende afdaling wordt de 161, gevolgd door de 152. Onderweg zijn we gestopt bij de Asteralm voor een smakelijke lunch.

Al met al was het een leerzaam dagje voor mij. Waarbij naarmate de dag vorderde langzaam mijn zelfvertrouwen toe nam. Morgen ski-les, ik ben benieuwd hoe dat gaat, na alle valpartijen van vandaag.